De plannen voor de herinrichting van het plantsoen achter het voormalige gemeentehuis in St.-Anne krijgen steeds meer vorm. De werkgroep heeft reacties op haar ontwerp verwerkt en hoopt snel de stap naar een technische uitwerking en begroting te kunnen maken, plus een projectcoördinator aan te stellen.
In het ontwerp dat de werkgroep voor de zomervakantie presenteerde, staat het ontwerp van tuin- en landschapsarchitect Jan Jacob Schipper uit 1937 centraal. Organische vormen, een vijver en bruggetje zijn de meest opvallende elementen. Ook elementen van anderen die hun stempel zetten op dit stuk grond, zoals Gerrit Vlaskamp en Nico Kloppenborg, zijn straks terug te vinden in het plantsoen, zo is de bedoeling. De beplanting die er nu staat, wordt daarbij zoveel mogelijk behouden, zoals de berceau aan de noordkant. Ook is in het ontwerp plaats voor spelen, bankjes en gras.
Het plantsoen moet volgens Cees Krottje van de werkgroep een groene plek worden in een nostalgisch hoekje van het dorp, waar mensen zich even kunnen afsluiten van het zakelijke, rechte stratenplan met verkeersdrukte. ,,Lekker koiere, gesellig met pake en bep na de ainen in ‘e fiver, in ‘t grâs lêge, lekker speule, je noflik delgeve kinne op ‘n banky in ‘t skâd fan ‘e bomen, troufoto’s te maken ensefoort.”
Aan de locatie zijn meerdere tuinarchitecten verbonden. Het oostelijke deel is gesitueerd over de voormalige en verdwenen landschapstuin van Huize Oostenburg (1841-1867). De tuin van dit landhuis – in de volksmond ‘t Slot genoemd – was waarschijnlijk door Lambertus Vlaskamp en Lucas Pieters Roodbaard aangelegd. Het andere, overgrote, deel was tussen 1875 en 1936 onderdeel van de Engelse tuin met boomgaard rond de villa van Arjen Pieters Wassenaar. Deze landschapstuin was aangelegd door Gerrit Vlaskamp.
In 1937, midden in crisistijd, werd een nieuw plantsoen aangelegd, met subsidie van het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Dit was te danken aan burgemeester Lucas Poppinga, die tuinarchitect J. J. Schipper aantrok voor het ontwerp en uitvoering. Schipper zou later een grote autoriteit worden op het gebied van de Nederlandse tuinarchitectuur.
Het plantsoen kromp met uitbreidingen van het gemeentehuis in 1969, in 1982 en 1987. In 1989 was de laatste grote uitbreiding van het gemeentehuis, toen werd aan de oostkant van het plantsoen wel een stukje plantsoen bijgevoegd. In 2007-2009 kwam er een nieuw ontwerp, van Kloppenburg ,,dat deur ‘n ferkeerde inskatting útaindlik ‘n prot soberder útfoerd is”, zegt Krottje. ,,Hier is toen – teugen eerdere ôfspraken in – ok ‘n ekstra parkeerstrook an de westkant kommen.” Het gebrekkig onderhoud en de eendenkuikens die verdronken in de vijver vanwege de steile kanten riepen veel emotie op.
Een belangrijk criteria voor de werkgroep is dat het groen straks redelijk makkelijk onderhouden moet kunnen worden en er een degelijk beheerplan komt. Dat is extra belangrijk omdat de gemeente Waadhoeke maar een beperkte (financiële) rol gaat spelen in aanleg en onderhoud. Er zijn dus vrijwilligers nodig voor aanleg en onderhoud, maar ook donateurs of inwoners die willen helpen met subsidieaanvragen. ,,Wij hewwe inmiddels ok ‘n projektkoördinator op ‘t oog”, laat Krottje weten. ,,Een die’t ‘t ouwe èn ‘t nije plantsoen deur en deur kin.”
In het nieuwe plantsoen moet ruimte worden gegeven aan een ‘stroomhokky’ van Liander, zo is gebleken. ,,Wij wete nag niet in hoefeer at dat ônze plannen in ‘e weeg sitte sil, mar sille d’r as werkgroep hoe dan ok konstruktyf met omgaan motte.”
Het ontwerp van de werkgroep is gebaseerd op de geschiedenis van het plantsoen, maar ook op de rondvraag die Plaatselijke Belang St.-Anne in 2020 deed. Uit die peiling bleek dat 62% voor herstel van het park is naar de situatie van 1937, 32% vindt behoud van het park op zichzelf belangrijk. Het overgrote deel van de gevraagden vindt een vijver bij het plantsoen horen: 86%. Het ontwerp dat Donker tuin- en landschapsarchitecten maakte voor herinrichting ziet de werkgroep niet zitten, omdat het teveel afwijkt van het plan van Schipper en er sprake en er in plaats van een vijver sprake is van een wadi, een keuze die mogelijk bodem-technische problemen zou geven en ook niet permanent water in het park garandeert
Het uiteindelijke doel van de werkgroep, die naast Cees Krottje bestaat uit Rixt Buwalda, Lyze Feitsma, Jan Keizer, Roelof Santing en Erwin Schaap fanút Plaatslik Belang, is om een ,,stikky groen oud-St-Anne weer an ‘e Stannebuurtsters werom geve te kinnen.” Het plantsoen gaat veel Stannebuursters aan het hart. ,,New York het Central Park. St.-Anne het ‘t Plantsoen. Dan motte wij d’r fansels wel súnnig op weze.”
