Deuze keer hewwe wij ’n kooitsytipelstok en ’n kooi foor ’t daglicht haald.
Foor kooitsytipele brúkke je ’n kooi. Dut is ’n houten bâltsy fan ongefeer fijf sintimeter deursnee.
Een kant is plat, omdat die op ’n planky lêge mot. Dut planky lait op ’n steen. ’n Klain tikky op ’t planky, de kooi fliigt omhoog en met ’e tipelstok slaan je de kooi soafeer mooglik fort.
Froeger waar de tipelstok ’n stik fan ’n skep, maar teugenworig worre se spesjaal foor dut spul maakt. D’r wort speuld in parturen fan twee mînsen: A- en ’n B-maat (’n goeie en ’n wat mindere speuler).
In ’t ferleden worde ’t speuld op ’n stik lând fan ’n boer út ’e omtrek. Teugenworig speult men an ’e Kadal op ’n aigen tipelfeld.
De ‘kooi’ dankt syn naam an ’n Bildts woord foor kalkaai of foor ’n houten nestaai (bron: Waling Dijkstra). D’r binne spulregels, ’n skaidsrechter en ’n spellaider.
Astou op ’n mooie seumerdâg na de Kadal bij de Ouwe-Dyk fytst en siest der ’n bôrd met “Wedstriidkooitsytipele” staan, kom dan gerust ’s even del. Meskien kînstou dan sels wel even ’n bâltsy (kooitsy) slaan!
