De keerzijde van de racewereld
Heel Nederland stond op z’n kop toen Max Verstappen wereldkampioen werd. Maar misschien werd er bij de Friese familie Bremer in Britsum nog wel het hardst gejuicht. Heit Menno Bremer en zijn zoon Jorn Jelle (13) zijn namelijk gek van racen. ,,Ik heb zelfs een traantje gelaten toen ik de foto van Jos Verstappen met zijn zoon zag. Dat was voor mij zo herkenbaar.’’
Al van jongs af aan is Jorn Jelle in de ban van racen. Zijn pake was jarenlang voorzitter van de Autocross in Hallum en toen dat evenement voor de veertigste keer georganiseerd werd nam zijn zoon Menno Bremer het stokje van hem over. ,,Na tien jaar ben ik ermee gestopt’’, vertelt Menno. Hij besmette op zijn beurt zijn eigen zoon Jorn Jelle met het racevirus. ,,Ik weet nog dat ik bij die autocross samen met mijn vriend Jelle met een eigen stockcar in de modder speelde. We hadden ons eigen baantje gemaakt, dat keken we af van de echte baan’’, zegt Jorn Jelle. Toen hij zeven jaar was wist hij al: dit is vet, dit wol ik ek. Voor zijn verjaardag kreeg hij zijn eerste kart. ,,Het begon eigenlijk als een grapje’’, legt vader Menno uit. Via een bevriende racemaat regelde hij een kart waar Jorn Jelle een stukje in mocht rijden. ,,We oefenden bij het Eeltsjemar in Rinsumageast, eerst reed Jorn Jelle een paar meter, daarna een blokje om en het ging van kwaad tot erger. Samen met mijn kameraad en zijn zoon gingen we op racecursus in Lelystad. Daar kregen we de kans om een betere kart aan te schaffen, een Parolin Rocky Kart. Jorn Jelle haalde het examen waarna hij officieel aan wedstrijden mocht meedoen.’’
Dat lieten de Bremers zich geen twee keer zeggen. Jorn Jelle deed mee aan de Formido Kidscup wedstrijd in Lelystad en eindigde meteen in de middenmoot. Het jaar erna nam hij deel aan het clubkampioenschap in Ulrum waar hij na zes wedstrijden clubkampioen werd en jongens versloeg die al aan de Nederlandse Kampioenschappen deelnamen. Hij was toen negen jaar. Ook tijdens de NXT GP wedstrijd werd hij kampioen in een deelnemersveld van jongens die meededen aan de Nederlandse Kampioenschappen, een unieke prestatie. Twee proef-NK’s volgden waarbij Jorn Jelle in Venray zelfs tweede werd. ,,Ik stond te trillen op mijn benen op het podium. Dat was zo mooi.’’ In 2020 stond Jorn Jelle ingeschreven voor de Nederlandse Kampioenschappen, maar corona gooide roet in het eten. Slechts drie van de zes wedstrijden gingen door en tijdens de derde race in Venray ging zijn motor kapot met een crash als gevolg. Dat vond vooral moeder Lia heel spannend. ,,Ik zag mijn kind bijna over de kop gaan en daarna met heel veel pijn in zijn kart zitten. Je kunt door de hoge hekken geen kant op, blijf dan maar eens kalm.’’ Vader Menno reageerde anders: snel de helm op ‘e kop en wer ride. ,,Dat lukte. Met dank aan onze monteur Marco Kielstra die de kart snel weer aan de praat kreeg’’, vertelt Menno. ,,Ja zonder Marco zijn we nergens’’, voegt Jorn Jelle eraan toe. Ook zíjn eerste reactie na de crash was: zo snel mogelijk verder, anders is het hele raceweekend weg. Achteraf bekeken vindt moeder Lia het ook wel weer mooi om te zien hoe gedreven haar zoon is. ,,Hij laat zich niet uit het veld slaan.’’
Het racen begon vanaf die tijd steeds professioneler te worden en de wedstrijden waren vaak ver weg, onder andere in België. Het smaakte naar meer voor Jorn Jelle en Menno, maar ze wisten ook dat dit gevolgen zou hebben voor de rest van het gezin. Lia: ,,Daarom hebben we me z’n vieren vergaderd over hoe we in 2021 verder zouden gaan. Jorn Jelle heeft namelijk ook nog een zus van zestien jaar. Door het autoracen zijn vader en zoon om het weekend weg. Ze vertrekken op donderdag en komen zondagavond thuis. We wisten dat Jorn Jelle nog één jaar bij de jongens in de mini-karts kon racen dus besloten we er nog een jaar aan vast te knopen.’’ Het was het jaar dat Jorn Jelle ook de overstap maakte naar de middelbare school. Er werd gekozen voor de Montessori High school in Leeuwarden omdat zij rekening wilden houden met zijn raceschema. ,,We hebben wél afgesproken dat als school niet goed zou gaan, dat hij dan ook niet meer mocht racen.’’
Opnieuw werd het een coronajaar waarin vooral in de eerste helft veel wedstrijden werden afgelast. ,,Daardoor waren we van juli tot eind november bijna elk weekend weg om de wedstrijden in te halen’’, vertelt Menno. Het kostte Jorn Jelle veel energie. ,,Soms zat ik op maandagochtend te slapen op school’’, lacht hij. Moeder Lia bleef streng. Hoe moe hij op maandagochtend ook was, hij moest er wel naar toe. Toch kijken vader en zoon terug op een mooie tijd. Met een tent in een oude vrachtwagen, een overnachtingsplek op de racebaan en de helm onder de arm beleefden ze de mooiste avonturen. ,,Dat was wel anders dan andere coureurs voor wie de catering klaar stond in een hotel’’, zegt Menno. ,,Vooral de race in Spa Francorchamps was een sprookje. Ondanks een crash lukte het Jorn Jelle om zelf uit de grindbak te komen en door te racen zodat hij vijfde was in de kwalificatie. Dat was heel belangrijk, want het was ook nog een regenachtig weekend.’’ Door de crash zat Jorn Jelle scheef in zijn kart en hij verging van de pijn, maar dat deerde hem niet. Een paracetamol hielp tegen de pijn en de volgende dag won hij de eerste heat. De volgende twee races werd hij tweede waardoor hij eerste werd over de dag. Op de terugweg naar huis hebben vader en zoon aan één stuk door gepraat over de race. ,,Dat is ook weleens anders hoor. Als het slecht gaat zeggen we de hele tijd niks tegen elkaar’’, vertelt Jorn Jelle. Menno: ,,Daarom deed die foto van Max en Jos Verstappen mij ook zoveel. Zij gingen ook van jongs af aan samen in een busje op pad. Aan die uitdrukking op Jos zijn gezicht was zo duidelijk te zien dat voor hem de cirkel rond was.’’
In Emmen veroverde Jorn Jelle Bremer uiteindelijk op 12-jarige leeftijd de titel in de Dutch Open 2021 op het kartcircuit Pottendijk. Trots haalt hij de grote beker van de plank in de woonkamer die vol staat met prijzen die hij heeft gewonnen met racen. Hij zou graag de overstap willen maken naar de ‘grotere’ karts, maar daar is veel geld voor nodig. ,,Je praat dan al gauw over tienduizenden euro’s en dat hebben wij simpelweg niet’’, zegt Menno. Daarvoor heeft Jorn Jelle steun van sponsoren nodig. ,,Dus als mensen me willen helpen, dan heel graag’’, roept Jorn Jelle op. Doordat hij kampioen werd kreeg hij de kans om in een echte race auto op het circuit van Lelystad te rijden. Menno laat het filmpje zien van zijn 13-jarige coureur. ,,Als ik dat geluid hoor krijg ik kippenvel’’, zegt Jorn Jelle. ,,Dan wil ik nog maar één ding: gas geven.’’
