Reina Hilarides van Care for Women uit Sint Annaparochie/Leeuwarden helpt vrouwen met hormonale klachten weer in balans te komen. Volgens haar is het tijd dat er meer aandacht komt voor dit thema.
“Mânly spytgnize faak maar wat at ‘t over hormoanale klachten soa as de overgang. Maar frôly baggetallisere ‘t sels ok. En dat ‘n prot mânly niet begripe hoe’t ‘t foelt at je kramp hewwe en bloed in ‘e onderbroek, is ok niet raar, se hewwe die erfaring gewoan niet, se wete niet hoe ferfelend at dut weze kin. Ik sâg lessen op ’e tillefizy ‘n man die’t met help fan ‘n apperaat erfare kon hoe’t menstruasykrampen foele, dat fon ik mooi. ‘t Onderwerp mot meer sichtber en bespreekber weze. Dat ‘t gewoan is om ‘t der tegaar even over te hewwen: hestou der ok last fan? Jonge maiden gaan faak an ‘e pil, omdat se last hewwe fan búkkrampen, maar dat is best begroatlik, omdat de pil bewezen effekt het op ‘e hersenen, ok op je gemoed dus. Je wille dochs ‘t liefst je netuurlike syklus behouwe en dat kin met wat ândere leefstyl en âns ete in plak fan de pil faak ok. Maar dat wete ‘n prot mînsen niet.”
,,De húsdokters, ok froulike, wete faak niet feul fan de overgang of nimme ‘t ok niet al te serieus. D’r is beperkt ondersoek deen na befoorbeeld de effekten fan hormoantherapy in de overgang, ‘t enige groatskalige ondersoek is fan 2002 út Amerika en is houwen ônder frôly fan 60-plus, met ‘n synthetise form fan hormoantherapy. Frôly trekke feerder niet soa gau an de bel, seker niet bij hur baas. Ik sien se faak niet eerder dan at se al lang omlopen hewwe met klachten. Fansels binne swangerskap en hormoanale klachten in ‘n organisasy soms best onhandig, maar at je frôly in ‘t arbeidsproses houwe wille, dan motte je hier reken met houwe.”
,,Ik fyn ‘t dus belangryk dat d’r foorlichting en andacht komt foor ‘t onderwerp hormoanen, 80% fan de frôly krijt last fan de overgang. Dat is ‘n heel prot. Ik bin mij nou eerst feerder an ‘t ontwikkelen as therapeut bij Care for Women, maar over ‘n paar jaar wil ik ok foor groepen en bij bedriven hierover fertelle. Dut mot echt meer bekind worre. Ainliks hoort dut thema ok bij emansipasy, as je dat sien as ‘t kreëren fan gelikese kânsen foor mânly en frôly. In sommige lannen, soa as Spanje, kinne frôly soms ferlof krije at se ongesteld binne. Ik bin niet beslist foor ferlof, ik fyn dat je je fooral op prevînsy richte motte. Met leefstyl en ‘t eten kinne je namelik feul klachten foorkomme en ferbetere. En âns met suppleminten of hormoantherapy, maar dan de bio-identike form, fia de huud ) toediend en in ’n soa leeg mooglike dosis.”
,,Wij binne as man en frou gelykwaardig maar niet gelyk, wij binne ferskillend. Ik fyn dat de froulike kant in deuze fooral rasjonele mannemaatskappij wat meer na forenen komme mâg. ‘t Taboe op emoasys kin der wel ôf. D’r is niks mis met emoasys. ‘t hoort d’r gewoan bij, je binne niet swak at je die sien late. ‘t Ferstand en gefoel meer in balâns in de maatskappij, dat sou ok ‘n stap foorút weze.”
Al meer dan honderd jaar Internationale Vrouwendag
