Bij Jan en Tineke Weiland van survivalclub Billy de Klimmers in Bitgummole wordt er wekelijks door 150 leden in weer en wind getraind. Op het 1200 m2 terrein achter hun huis is er plek voor recreatieve en wedstrijdsporters. Bij de club wordt er hoofdzakelijk geklommen en hardgelopen. De trainingen worden aangevuld met krachttraining, houthakken, boogschieten, kanovaren, suppen en lopen met boomstammen. Naast het trainen helpen de leden graag mee om het survivalterrein te verbeteren en is er tijd voor een biertje in het clubhuis.
Buiten waait het hard en klettert de regen tegen de ramen. Binnen in de warme en knusse keuken van Jan en Tineke Weiland zegt Jan meteen dat de training van die avond, ondanks dit gure weer, gewoon doorgaat. Ze lassen eigenlijk nooit een training af, alleen als het echt niet te doen is, zoals laatst toen het sneeuwde. Ze zijn echte buitenmensen. “We zijn altijd al graag buiten geweest”, zegt Tineke. “Eerst met onze paarden buiten en nu met de survivalsport. ” Door onze drie volwassen zonen zijn we met deze sport begonnen”, vertelt Jan. “We zaten eerst in de westernsport met paarden, maar dat werd wat minder. Onze jongens begonnen met klimmen bij de Survival Vereniging in Leeuwarden en kwamen dolenthousiast thuis. We zijn toen met een eerste run mee geweest en waren direct enthousiast. We hebben hier achterhuis ruimte gemaakt voor de eerste hindernissen en gejutte touwen tussen de bomen gehangen.” Inmiddels hebben ze achter hun huis 1200 m2 aan hindernissen. “We hebben looprondes om de hindernissen heen gemaakt”, vertelt Jan. “De paardenbak gebruiken we voor spelletjes en krachttrainingen. Daarnaast hebben we nog een houthakkerij als onderdeel van de training.” Natuurlijk ontbreekt een clubhuis niet. Hier drinken de leden na de training gezellig nog een biertje met elkaar en kunnen ze terecht voor het aanschaffen van een trainingsoutfit en bijbehorende klimschoenen.
De naam voor Billy de Klimmers is door een geintje ontstaan. In de tijd dat Jan en Tineke manege Billy de Kidrange hadden, werkte Jan nog in de bouw. “De bouwvakkers daar zeiden elke keer als ze mij zagen: daar hebben we Billy de Kid weer. Toen we begonnen met klimmen zeiden onze jongens voor de grap: Dan heten we nu zeker Billy de Klimmers.”
Vanaf het begin in 2014 was er veel animo voor het survivallen. Er trainden meteen een stuk of veertig mensen mee. Maar het eerst jaar waren ze er nog niet zo professioneel mee bezig. “De trainingen sloegen nergens op, alsof we bij de mariniers zaten”, lacht Jan. We gingen plankgas trainen met balken, banden en boomstammen. Met de boomstammen waren we al bijna in Jelsum.” Het was achteraf gezien wel heel leuk, maar technisch gezien sloeg het nergens op. En als er ongelukken zouden gebeuren, waren we niet verzekerd. Het kon zo niet langer en toen hebben we er een bedrijf van gemaakt en zijn we een trainingscursus survivallen gaan volgen.” Sindsdien hebben ze het roer omgegooid en begonnen ze met fatsoenlijke warming ups en trainingsschema’s.
Bij Jan en Tineke trainen 150 leden. Vanaf 9 jaar is het mogelijk om mee te doen. “Er zijn 15 trainers die helpen bij de verschillende categorieën, aldus Tineke. “We werken met kleuren. Elke trainer heeft een kleur zoals groen, blauw rood of zwart. Het niveau heeft niets met leeftijd te maken. Het ene kind van 9 jaar heeft meer motoriek, lenigheid en inzet dan een ander kind van dezelfde leeftijd. Dat heb je of heb je niet.” De club heeft ook leden die dik in de zeventig zijn. “Je zult verbaasd zijn hoeveel vijftigers, zestigers en zeventigers plussers ermee doen in de hoogste klassen”, zegt Tineke. “Dat is zo mooi om te zien.” En survivallen is zeker geen mannensport. “We hebben evenveel vrouwen als mannelijke leden. Ze trainen ook samen in een groep, vult Jan aan. “Wordt het ook leuker van”, zegt Tineke.” De sport is door vrouwen wat gemoedelijker geworden.”
“Wij hebben twintig leden die meedoen in het wedstrijdelement. Die echt voor het klassement lopen”, aldus Jan. De rest doet recreatief mee. En er zijn ook leden die absoluut geen run willen doen, die zijn hier puur voor het plezier en komen gezellig na de training een biertje komen drinken en slap ouwehoeren. En dat is ook prima.” Het trainen bestaat hoofdzakelijk uit klimmen en hardlopen. De trainingen worden aangevuld met krachttraining, houthakken, boogschieten, kanovaren, suppen en lopen met boomstammen. Jan en Tineke doen er zelf ook aan mee. “Het is echt een fantastische buitensport”, vertelt een enthousiaste Tineke. Door de coronacrisis waren er tijdelijk geen runs. “Gelukkig begint de eerste run in mei in De Knipe”, aldus Jan. “En nu zie je dat er weer meer volwassenen komen trainen. Mensen zijn weer gemotiveerd om te trainen omdat ze weer een doel hebben. We hakken voor elke run de trainingen in stukken. We beginnen met een algemene voorbereidingsperiode. Dan doen we zes weken heel rustig aan met techniek, maar trainen we wel langer. Daarna werken we zes weken met combi’s, tempoversnellingen en op armkracht. Dan gaan we drie weken trainen op wedstrijdniveau. En na de wedstrijd beginnen we weer overnieuw voor de volgende run.”
Jan en Tineke zijn trots op de saamhorigheid van hun leden die naast het trainen ook graag meehelpen op het terrein, de zogenoemde bouwdagen. “In juni staan er wel 25 leden klaar om het jeugdgedeelte aan te pakken. Er worden dikkere balken geplaatst in verband met de veiligheid.” Het stel weet niet hoelang ze nog met Billy de Klimmers doorgaan. “We zijn allebei al in de zestig”, zegt Jan. Misschien gaan we nog tien tot vijftien jaar door, maar wie weet hebben we er volgend jaar geen zin meer in. Maar zover zijn we nog niet. We gaan nog door, we blijven er namelijk hartstikke fit bij. En het is een machtig mooi clubje.”
https://billydeklimmers.nl/
